Św. Adriana z Canterbury, opata
9 stycznia

Urodzony w Afryce, opat zakonu, którego siedziba znajdowała się niedaleko Monte Casino we Włoszech. Papież - św. Witalian - uznał, że Adrian najlepiej nadaje się do objęcia wolnego stanowiska arcybiskupa Canterbury a jego zdolności predysponują go do nauczania i wychowywania młodego jeszcze w wierze narodu. Adrian nie czuł się jednak godny tego stanowiska i zaproponował na swoje miejsce św. Teodora z Tarsu. Papież zgodził się, ale Adrian miał zostać pomocnikiem i doradcą nowego biskupa.

Do Brytanii wyruszyli w 668 roku, droga wiodła przez Francję. Tam też Adrian - jako wysłannik wschodniego cesarza - został uwięziony przez Ebroina, burmistrza Neustrii, a Teodor dalej powędrował sam. Kiedy Adrian dotarł w końcu do Brytanii został mianowany opatem w klasztorze św. Piotra i Pawła w Canterbury. Pod jego rządami szkoła klasztorna zaczęła przyciągać wielu studentów z odległych stron, a jej wpływ stawał się coraz większy.

Adrian, sam biegły w znajomości Pisma Świętego i w nauce Ojców Kościoła, doskonale władał też greką i łaciną szkolną. Oprócz tych przedmiotów nauczano w szkole także: poetyki, astronomii i obliczeń kalendarzowych.

Adrian zmarł 9 stycznia 710 roku.

***

Jak kwiat kieruje się ku światłu słońca,
tak serce człowieka poszukuje Boga.
Religia nie rodzi się ze strachu lub ciężaru życia,
ale z pragnienia prawdy, szczęścia i dobra.

Opracowała Maria Krasnosielska